Dubieuze Stichting ‘Free a Girl’ Verre Van Transparant

Door: STL   Evelien Hölsken van ‘Free a Girl’ wil de stem zijn voor buitenlandse meisjes die in Nederland gedwongen achter het raam zitten. Zij richtte de organisatie Free a Girl op om een halt toe te roepen aan de handel in en seksuele exploitatie van meisjes.  In Nederland zou Evelien het liefst met een ME busje de Wallen binnenvallen en alle vrouwen die daar gedwongen achter de ramen zitten weghalen. Zo doet Free a Girl dit in India en Thailand zeggen ze. In Nederland echter moet Hölsken het voornamelijk hebben van de stigmatisering rondom de prostitutiebranche en wil maar al te graag doen voorkomen dat geen enkele vrouw vrijwillig achter het raam zit. Logisch natuurlijk, want op die manier blijft haar stichting van belang. De meningen over het werk van Free a Girl zijn duidelijk verdeeld.

Free a Girl, voorheen Stop Kindermisbruik, is een stichting die op het eerste gezicht op basis van website en jaarverslagen smetteloos en uiterst nobel overkomt. Bij nadere lezing vallen er echter dingen op. Zo werken er bijna geen mensen bij Free a Girl. In 2010 waren er slechts twee directeuren/bestuurders en een administratieve kracht actief. De bestuurders zijn oprichtster Evelien Hölskens en Roelof van Laar. Roelof van Laar heeft vorig jaar Free a Girl verlaten en zit nu voor de PvdA in de Tweede Kamer.

Free a Girl haalde in 2013 anderhalve ton meer binnen dan in het jaar daarvoor. De baten gingen namelijk van €1.373.138 naar €1.523.679. Maar het (bruto)bedrag dat bestemd werd voor de partners daalde met zo’n 20.000 euro; een teruggang van €723.627 naar €702.990, zo blijkt uit het jaarverslag/jaarrekening over 2013. We schrijven hier (bruto) omdat uit het jaarverslag over 2012 is gebleken dat er aanzienlijke maar niet gespecificeerde onkosten verbonden waren aan de bedeling aan de partners. Afgezet op de baten betekende dit procentueel dat het werkelijk voor liefdadigheid bestemde bedrag tot onder de 50% daalde: een krimp van 52,7% naar 46,1%.

De stichting van Yolanthe Sneijder, oprichtster en nu ambassadrice, switchte van accountant. Het bureau waar ex-premier Jan Peter Balkenende tweekeer de Balkenende-norm verdient, EY (voorheen Ernst & Young), maakte de jaarrekening op en zal daarvoor een vette factuur verstuurd hebben. Maar anders dan voorheen krijgen we de accountantskosten en tal van andere kostenposten niet meer in het jaarverslag van Free a Girl te lezen. De stichting en EY hebben namelijk ervoor gekozen een samenvatting van de jaarrekening te publiceren. De betrekkelijke openheid die men in het jaar 2012 nog toepaste en waarvan ik in deze thread dankbaar gebruik heb gemaakt, is directeur Evelyn Hölsken mogelijk slecht bevallen.

Heel plechtig verklaart de accountant van EY in zijn oordeel dat de samengevatte jaarrekening consistent is met de gecontroleerde jaarrekening maar moet tegelijkertijd toegeven dat de samenvatting “niet alle toelichtingen bevat die zijn vereist op basis van de Richtlijn voor de Jaarverslaggeving 650 voor fondsenwervende instellingen. Het kennisnemen van de samengevatte jaarrekening kan derhalve niet in de plaats treden van het kennisnemen van de gecontroleerde jaarrekening van de Stichting Free a Girl”. Door zijn laakbare goedkeuring van de samenvatting maakt dit gerenommeerde bureau het donateurs, bedrijven en kritisch burgers onmogelijk over de schouder van de accountant mee te kijken, en bovendien wordt met de ondertekening versluierd dat Free a Girl een loopje met de ANBI-vereisten neemt. Hieronder een tabelletje met de opvallendste, deels al genoemde, manco’s in de verslaglegging.

Jaarverslag	2013	2012
Bezoldiging directie	Niet vermeld (in strijd met ANBI vereisten)	Expliciet genoemd
Posten van diverse tonnen	Niet nader gespecificeerd	Niet nader gespecificeerd
Donaties per ontvangende partner	Niet vermeld	Duidelijk vermeld
Liquide middelen	Niet vermeld	Banksaldi expliciet vermeld
Kosten accountant (niet echt van belang maar leuk om te weten)	Niet vermeld	Expliciet vermeld

Cabau: Veel tandpasta en make-up maken een laag rendement en het niet voldoen aan de ANBI-vereisten gelukkig meer dan goed.

Evelien Hölsken: Kan dankzij de dure handtekening van de EY-accountant een loopje nemen met de verplichting haar salaris openbaar te maken.

Diner in ledenrestaurant Tweede Kamer voor meest biedende sponsor

In mei houdt Free a Girl een grote inzamelactie. Hierbij laten fondsenwervers van Free a Girl (voorheen Stop Kindermisbruik) zich opsluiten in kooitjes – hoe origineel! – in chique restaurants met het doel zoveel mogelijk geld voor de stichting in te zamelen. Voormalig directeur van Free a Girl en huidig Tweede Kamerlid voor de PvdA Roelof van Laar doet ook aan de actie “Lock me Up, Free a Girl” mee; hij laat zich ook opsluiten en veilt een diner in het ledenrestaurant van de Tweede Kamer en bovendien ook nog een rondleiding in het parlementaire complex. Het minimum bod bedraagt €145.
Als het om liefdadigheid gaat wordt er in Den Haag waarschijnlijk niet moeilijk gedaan over dubieuze nevenactiviteiten die weinig met de functie als volksvertegenwoordiger te maken hebben.

De bezoldiging van Roelof van Laar voor een parttime baan van 28 uur in zijn laatste jaar (2012) kostte de stichting zoals eerder gemeld €69.280. Dit was exclusief de kosten van 3 verre reizen (India, Brazilië en Moldavië). In de periode 2008-2012 maakte Roelof in totaal 16 van zulke reizen om zich ter plekke van het wel en wee van de “geredde meisjes” op de hoogte te stellen.
In 2012 schonk Free a Girl €74.000 aan Fier Fryslân. Op 1-2-2013, een dag na het neerleggen van zijn functie bij FAG, ging van Laar als fondsenwerver bij deze Friese stichting aan de slag.

De sleutel tot het succes van Free a Girl is het enorme bedrag dat zij jaarlijks in de werven van fondsen steekt. Om binnen de grenzen van de toezichthouder Centraal Bureau Fondsenwerving te blijven – de limiet voor fondsenwerving zou 25% van de baten zijn – worden tal van activiteiten die direct of indirect het binnenhalen van geld ondersteunen op sluwe wijze als aan de doelstelling van de stichting beantwoordende projecten voorgesteld. In het jaarverslag heten ze heel vroom bijdragen aan het maatschappelijke debat en het geven van voorlichting maar als ze al informatie bevatten is deze vaak onjuist of misleidend. Het gaat bij deze projecten vooral om het arrangeren van media-aandacht: interviews en nieuwsclips op radio en tv, inschakelen van tv-sterren en het verstrekken van “lespakketen” op scholen. Het resultaat van dit alles is niet meer kennis over de doelstellingen van de stichting, inzicht krijgen in en bestrijden van kinderprostitutie, maar slechts vergroting van de naamsbekendheid van Free a Girl die een productievere fondsenwerving mogelijk maakt. Voor de werkelijke kosten van fondsenwerving moeten derhalve daarbij die voor publicatie en communicatie opgeteld worden. De som daarvan wordt €371.000 (€ 192.483 + € 178.495) en dat is 27% van de baten. Voor een liefdadigheidsinstelling is dit te hoog en de stichting draagt het keurmerk dus ten onrechte. Maar het CBF verdient per inschrijving en per hertoetsing en oefent waarschijnlijk toezicht uit volgens het principe “Hoe meer zielen, hoe meer vreugd”.

Accountantsbureau Dubois & Co factureerde wel €5.445 voor de jaarrekening maar dat garandeerde helaas geen volledige transparantie; zelfs een bedrag van tegen de twee ton bleef niet nader gespecificeerd. Op bladzijde 46 van het jaarverslag 2012 lees ik nu pas dat er in het bedrag voor de partnerorganisaties onkosten opgenomen zijn ter grootte van € 64.000; ik had alleen maar naar de totalen gekeken. Dit betekent dat hierboven in het schema van verdeling der giften nog het nodige in mindering gebracht moet worden want dan is er maar € 570.443,00 naar de Derde Wereld- partners overgemaakt, oftewel 42% der totale baten. Ik vermoed dat met de post personeelskosten (€ 51.557,00) in deze kolom de reislust van Reizende Roelof en Evelien bevredigd werd maar zeker weten doen we dat pas als de accountant waar voor zijn geld levert.

Toen de Nationale Postcode Loterij het subsidieverzoek van Free a Girl afwees, had ze de Belastingdienst en het CBF erop moeten attenderen respectievelijk de ANBI-status en het CBF-keurmerk van deze foute club in te trekken.

Geschreven door: STL

---